[چپ و راست، 10 خرداد 1388]
شورای کار
بار دیگر جناح باندهای حکومتی، زیر نام «انتخابات ریاست جمهوری» هیجاناتی مسموم برپا کردهاند. طراحان، برای ربودن سهم بیشتری از رانتهای اقتصادی و سیاسی با تعویض یا ترمیم چرخ مستعمل ماشین فرسوده دولتی، از این پیچ تا آن گذرگاه ابزار سرکوب طبقاتی را کارگزاری میکنند. جدا از این که در ایران زیر طنابهای دار حکومت ایدئولوژیک و استبداد مضاعف سرمایهداری، تناقضاتی به نام «انتخابات»، «مجلس» و... دهن کجی است به شعور و ذهن مردم، در همین حال، کمدی کنونی، میانپردههای یک تراژدی اجتماعی نیز میباشد. شورای نگهبان در ایران، از سوی «ولی فقیه»، انتصاب میشود، چهار مهره دستچین شده را از فیلتر میگذراند، این خرمهرهها که در تمامی این ۳۰ سال پیشبرندگان سیاستهای بهره کشی طبقاتی و سرکوب حکومتیان بودهاند، روی صحنه میآیند، با نمایش انتخابات نوبت به مردم میرسد که محکومان به اسارتگیرندگان خود را انتخاب کنند، مجلس اسلامی که خود از سوی شورای نگهبان و ولی فقیه برپا شده، مهرهی اصلی مورد تأیید شورای نگهبان را برمیگزیند و سرانجام، ولی فقیه است که باید به نمایندگی از «الله» مهرهی از تمامی فیلترهای حکومتی گذر کردهرا تأیید، مردود و یا برکنار کند. این روند اهانت آمیز به شعور انسان، برای دهمین بار در این سی سال جاری در خون و جنایت، پیوسته تکرار میشود. در چنین روندی است که شیاد«دوم خرداد» پس از ۸ سال فریب در هنگام سپردن جا به چرخ پنجم دیگر در سال ۸۴ اعلام کرد که او «یک تدارکاتچی» بیش نبوده است.