تعيين تکليف حقوقي مجاهدين

از (5 دسامبر 2008) چند خبر پیرامون دستگیری دو عضو ارشد مجاهدین در فنلاند به وسیله انترپول و متعاقبا در باره امکان استرداد آنها به ایران، گزارش شده است. البته اعضای دستگیر شده آزاد شده اند و محمد علی جابرزاده در یک کنفرانس مطبوعاتی هم شرکت کرده؛ و وزیر دادگستری فنلاند «تویجا براکس»، هم اعلام کرده است که: "کشورش دارای توافقنامه استرداد مجرم با ایران نیست. بنابراین این دو نفر اکنون آزاد هستند که فنلاند را ترک کنند." و بالاخره در سایت همبستگی ملی آمد "توطئه ديكتاتوري آخوندي براي سوءاستفاده از انترپل عليه مقاومت ايران در هم شكست ". این آنچه بود که در 8 روز اخیر گذشت.
به شأن نزول و رابطه این دستگیری با ارسال دو بسته پیشنهادی از سوی خاویر سولانا و ضرب الاجلی که در باره دریافت "پاسخ رسمی" تا پایان امسال داده است، به عمد نمی پردازم. عمدا می خواهم نادیده بگیرم هرجا که معامله ای در شرف انجام است، مجاهدین یا دستگیر می شوند، یا تروریست می شوند، و یا بمب بر سرشان فرود می آید. باز هم به عمد نمی خواهم به بررسی دلایل این عکس العمل ها علیه مجاهدین بپردازم و اینکه ریشه تمام این داد و ستد ها در کجا نهفته است. و عمدا به ارتباط این دستگیری و رأی دادگاه عدالت هم نمی پردازم. این نکات و پارامتر ها بماند برای نوبتی دیگر که حتما و باید مفصلا ارزشیابی و ریشه یابی شوند.
فقط دو نکته را خاطر نشان کنم. اول، در حکم اخیر دادگاه عدالت یادآوری شده که «كليه هزينه هاي مجاهدين براي دادگاه را بايد شوراي وزيران اتحاديه اروپا بپردازد. » دوم، در همین رابطه مسعود رجوی (14 آذر 1387) طی پیامی خاطر نشان کرده است که «در جايي كه هنوز يك قطره قانون و يك ذره آزادي و وجدان وجود دارد، ترديد نكنيد كه ما پيروز ميشويم».
این دو نکته و اخبار مرتبط به دستگیری دو عضو ارشد مجاهدین در فنلاند (پیش از سفر مریم رجوی به آن کشور) و شایعه درخواست رژیم برای استرداد آنها به ایران (بخوانید زندان اوین)؛ مرا به یاد مطلبی که 5 سال پیش (دسامبر 2003) در سایت دیدگاه نوشته بودم انداخت. به نظر من محتوای آن یادداشت و بسیاری از موارد یاد شده در آن، هنوز هم قابل بررسی و ارزشیابی، و مخصوصا در مورد خبر فنلاند شایان بررسی است.

ادامه مطلب>>>>